เมืองพิมาย
มีความสำคัญมาตั้งแต่สมัยอาณาจักรโคตรบูรณ์ของขอม สมัยอยุธยาและสมัยรัตนโกสินทร์ เดิมผู้ปกครองมีกรมการเมือง ปลัดเมือง ซึ่งมีบรรดาศักดิ์ชั้นพระ หลวง ขุน มาเป็นผู้ปกครองอำเภอพิมาย เดิมชื่อ "อำเภอเมืองพิมาย" มีฐานะเป็นอำเภอเมื่อ พ.ศ. 2443 โดยมีขุนขจิตสารกรรม ดำรงตำแหน่งนายอำเภอคนแรก เมื่อปี พ.ศ. 2454 สมเด็จพระศรีพัชรินทร์พระบรมราชินีนาถในรัชการที่ 5 (สมเด็จพระพันปีหลวง) ได้เสด็จประพาสเมืองพิมายและได้เสด็จทรงพักผ่อนที่ไทรงามด้วย คณะกรมการเมืองได้จัดรับเสด็จ โดยจัดสถานที่ประทับข้างลำน้ำตลาด (บริเวณติดลำน้ำด้านทิศใต้ของโรงเรียนพิมายวิทยาในปัจจุบัน) ซึ่งเรียกชื่อสถานที่ในขณะนั้นว่า "วังเก่า" ในปี พ.ศ. 2457 ได้สร้างที่ว่าการอำเภอขึ้นทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของปราสาทหินพิมาย (บริเวณที่จอดรถหน้าอุทยานประวัติศาสตร์พิมายในปัจจุบัน) ผู้ปกครองมีคณะกรรมการเมือง นายอำเภอ ซึ่งมีบรรดาศักดิ์ชั้น หลวง ขุน หม่อมเจ้า ดำรงตำแหน่ง และกำนันประจำตำบลจะมีบรรดาศักดิ์ชั้น ขุน หมื่น มาดำรงตำแหน่ง
- พ.ศ. 2440 ตั้งอำเภอมีชื่อว่า เมืองพิมาย
- วันที่ 15 พฤศจิกายน 2481 เปลี่ยนชื่ออำเภอจากอำเภอเมืองพิมาย มาเป็น อำเภอพิมาย [1]
- วันที่ 14 พฤษภาคม 2499 จัดตั้งสุขาภิบาลในเมือง [2]
- วันที่ 29 สิงหาคม 2500 ตั้งตำบลดอนมัน แยกออกจากตำบลชีวาน และ ตั้งตำบลท่าลาด แยกออกจากตำบลโบสถ์ [3]
- วันที่ 30 สิงหาคม 2500 แยกพื้นที่ตำบลประสุข ตำบลกระเบื้องนอก ตำบลขุย ตำบลสาหร่าย ตำบลดอนมัน และตำบลท่าลาด อำเภอพิมาย ไปตั้งกิ่งอำเภอชุมพวง ขึ้นกับอำเภอพิมาย [
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น